Day: 20. september, 2004

109569831700429778

Í Fréttablaðinu er mynd af tíundabekkingum með kröfuspjöld. Á einu þeirra stendur: Við viljum stafsetningu. Verandi í tíunda bekk og ekki kunnandi stafsetningu hlýtur annað hvort að sýna fram á óþurft kennaranna eða fáfræði þess sem ekki kann, hafandi numið hana alla sína grunnskólatíð. Verandi í tíunda bekk og ekki kunnandi stafsetningu þýðir að viðkomandi mun aldrei læra hana, sama hvort kennarar fara í verkfall í nokkra daga/vikur/mánuði eður ei.

Þá sem vantar stafsetningarkennslu í tíunda bekk er sama fólkið og spyr sjálft sig hvort það sé eitt eða tvö n í gapandi þegar það er löngu hætt í skóla. Ekki er það útsmogið fólk.

Skuldinni fyrir málheimsku örfárra ber ekki að skella á verk-fellandi kennara, heldur krakkana sjálfa. Að kunna ekki stafsetningu í tíunda bekk er eins og að kunna ekki stafrófið í öðrum bekk.

109568955048711310

Kvæði þetta tileinka ég Þorkatli Gunnari Sigurbjarnarsyni (hah! Þágu- og eignarfallsdiss!), sem keyrði mig heim, og bregð ég nú við drengskap hans:

Fjekk eg far hjá fagrhærðum
fákadróttni er Þorkell kallask.
Eptir gjörviligu ok ginnheilögu
guðsins orði hann ætíð fer.

Til stóð að Björn Freyr Björnsson, lögmaður frá Skegghömrum, skutlaði mér heim, en allt kom fyrir eigi. Svona hefði vísan verið:

Fjekk eg far hjá fagrhærðum
fákadróttni er Björn Freyr kallask.
Sker sitt skegg af eljusemi
skarpr, digrbarkaligr.

Takið eftir fyrstu línu kvæðisins, er óbreytt helst í báðum versjónum. Það er til marks um leti höfundar, enda hárprýði sér í lagi kennd við annað yrkisefnið fremur en en hitt, þó einnig sé hárprútt.

109566710231163845

Horfði á CSI í gærkvöldi. Það er sannarlega þáttur dauðans. Sérstaklega fannst mér lokauppgötvun Grissoms klén, þegar hann fann út hver morðinginn var vegna sígarettuösku undir skóm þess sama.
Mér segir svo hugur að Grissom verði drepinn úr handritinu, en Grissom þykir mér sýna nógu miklar grundvallarskapgerðarbreytingar til að deyja á næstunni. Hvers vegna? Jú, ein af grundvallarreglum sjónvarpsins er, ef persónur í sjónvarpsþáttum sýna mjög miklar skapgerðarbreytingar sem eru í þversögn við persónuna (dæmi: Grissom er rólegur, klár og óskeggjaður. Nú er hann reiður, önugur, gerir mistök og er skeggjaður), er það yfirleitt vísbending um að sú persóna muni deyja. Við sjáum hvort spá mín sé rétt. Það þyrfti raunar að láta mig vita, því ekki ætla ég mér að horfa á þennan þátt oftar.