Meira um tóbak og hálfflöggun

Það er kannski rétt að taka fram að ég hef ekkert á móti því að fólk flaggi í hálfa stöng þegar því sýnist. Þess vegna mætti gera það á hverjum degi. Hins vegar get ég ekki annað en móðgast þegar fánatrúðurinn í blokkinni flaggar fyrir dauða frelsarans en sleppir að flagga á þjóðhátíðardeginum. Það er ekki síður hroki en lítilsvirðing.

Eftir að hafa skrifað síðustu færslu gerði ég mér ferð niður í bæ. Mér til happs fann ég að Umferðarmiðstöðin var opin og keypti ég þar sígarettupakka á 680 krónur. Aldrei áður hef ég hugsað mig tvisvar um við tóbakskaup, en það gerði ég í dag. Helvítin vilja alltaf græða meira.

Helvítis páskar!

Í gærkvöldi sá ég mann opna bjórflösku með klaufhamri. Í gærkvöldi sá ég líka skrípaleikinn þegar Fischer lenti. Það má bersýnilega ekki hjálpa fólki gratis. Fyrst þarf að semja um einkarétt á sjónvarpsviðtali og heimildamynd. Ingólfur Bjarni Sigfússon var annars eftirminnilega fíflalegur. Raunar ekkert nýtt á ferðinni þar.

Í dag er föstudagurinn langi og einhver hálfviti er búinn að flagga í hálfa úti í garði. Dagar sem þessi fara samt síst í taugarnar á mér af trúarástæðum. Ég er tóbakslaus og það væri auðveldara fyrir mig að redda mér kókaíni en sígarettum. Í dag fást ekki sígarettur, sama hve miklu þú ert tilbúinn að eyða. Kókaínverð er hins vegar háð framboði og eftirspurn eins og fyrri daginn.

Þetta væri nú raunar ekki vandamál hefði ég átt peninga í gær. Desværre havde jeg inge. Jeg må tage mig til og stjæle nogle, men jeg ved ikke hvor de skal findes. Bah! For helvede!