Í morgun gerði stúlka nokkur aðhróp að mér fyrir að vera orðinn eldri borgari. „Djöfull ertu ógeðslega gamall,“ sagði hún, „ég er átján, skilurðu!“ Það var góður samanburður. Annars er þessi tuttugastiogfyrsti árlegi fæðingardagur minn senn runninn til viðar. Þakka öllum sem mundu eftir því og sömuleiðis þeim sem mundu ekki eftir því og slá hausnum í vegginn yfir gleymsku sinni (nei, nú lýg ég að sjálfum mér!). Sjálfur man ég aldrei eftir afmælisdögum og öll hátíðahöld og miðjuathyglisfókuseringar afmælisbarnsins hvers konar sem þeim fylgir þykir mér í hæsta máta þarfleysa. Kannski skemmtileg þarfleysa en þarfleysa engu að síður. Annars nenni ég lítið að velta mér upp úr afmælum. Ekki flyt ég skálræður um hve lífið sé stutt og dauðinn langur o.s.frv. þótt ég sé orðinn svona djöfull aldraður.
Day: 1. nóvember, 2005
Nígeríufundurinn
Sé málið hinsvegar aðgætt sést að hvorki er Nígería í laginu eins og Afríka né er þar borg sem heitir Garún. Hins vegar er landsvæði sunnan við Kamerún sem heitir Gabon.
Nú er hnattlíkanið mitt þýskt og komið til ára sinna. Útskýrir það stafsetningar- og landamæramuninn?
Fyrst ég minntist annars á djáknann góða á Myrká er rétt að geta þess að fyrir einum tólf árum eða svo var sýnd teiknimynd í Sjónvarpinu eftir þjóðsögunni. Í myndinni var ekkert tal en tónlistin var hins vegar sérdeilis draugaleg. Þá freista ég þess að spyrja lesendur hvort þeir muni eftir téðri teiknimynd, hvort þeir viti hvers vegna hún var ekki talsett og hverjir gerðu myndina og af hvaða tilefni.
Ekki þykir mér líklegt að ég fái svar við neinni þessara spurninga.