Bókakaup

Það er 3 fyrir 2 tilboð í bókabúðunum núna og vitaskuld stóðst ég ekki freistinguna og keypti níu bækur. Nei, ég lýg því, ég keypti bara þrjár. Það voru Samkvæmisleikir eftir Braga Ólafsson, Snarkið í stjörnunum eftir Jón Kalman Stefánsson og Níu þjófalyklar eftir Hermann Stefánsson. Nú hef ég ekkert lesið eftir þessa höfunda og þætti vænt um að fá sem flestar athugasemdir frá þeim sem hafa lesið þessar bækur eða eitthvað annað eftir sömu höfunda. Til að byrja með: Voru þetta góð kaup á 2500 krónur? Var ég nokkuð að kaupa einhvurja ansvítans skatólógíu?

Hversdagsleikinn tekur við

Það gerist helst til oft að ég hlaupi í tölvuna með næstu arkímedesarskrúfu í hausnum og sé búinn að gleyma því strax og ég sest niður fyrir framan hana. Þetta henti mig rétt í þessu. Guð má vita hvenær ég man hvað var svona mikilvægt.

Ég hef samið við starfsmannastjóra vinnustaðar míns um að fá að segja upp með mánaðar fyrirvara. Minna mátti það nú ekki vera. Þá fyrst hefst atvinnuleitin fyrir alvöru!

Ég hef tekið mér frí frá sjálfboðastörfum aukreitis til að ná áttum í kraðaki verkefna og persónulegra flækjumála. Betur mætti þó minnka álagið, en það er því miður ekki nokkur vegur. Ekki nema ég segi upp störfum hjá auðvaldinu, en það þarf að bíða betri tíma. Fyrst er að finna aðra vinnu.

Við taka þrjár ritgerðarsmíðar næstu daga, sem ég nenni ekki að hafa mig í, tvær bókmenntaritgerðir og ein sagnfræðiritgerð. Fjallar sú síðastnefnda um þversagnir kirkjunnar miðað við frumkristni. Hinar munu fjalla um Argóarflísina eftir Sjón og Ljóðasmygl og skáldarán eftir Andra Snæ.

Ég las áðan ljóð úr bókinni Svarthol eftir Steinar Braga, sem fjallaði um eðlisfræði hlands. Í alvöru talað, hvað er að þessum manni?

Posh

Þetta Golden Globe drasl virðist mér vera í sjónvarpinu. Hvar eru svo þessir hryðjuverkamenn þegar nauðsyn knýr dyra? Óendanlegur er ímugustur minn á „fínu og frægu“ fólki. Mun meiri en á hryðjuverkamönnum. Vissulega eru Hollywood-stjörnur raunar angi af sömu grein, en það horfir hvort eð er enginn á þetta, þannig að kannski fer heimurinn ekki fullkomlega í hundana enn um sinn, þótt fína fólkið fái að spássera um á rauðum dregli með munnstykki sín og einglitni.