Kom inn veikur, fer út veikur

Ég hafna þeim möguleika að ég sé að fá hálsbólgu í annað sinn í sama mánuði! Sjáum hversu langt ég kemst á afneitun. Þetta er alveg makalaust, aldrei hefur þetta komið fyrir mig áður. Ekki síður er þetta óvanalegt vegna þess að fyrst fékk ég hálsbólgu 1. mars, nú fæ ég hana aftur 31. mars. Ef væri ég táknfræðingurinn Robert Langdon legði ég tvo og tvo saman og kæmist að þeirri röklegu niðurstöðu að þetta sé tákn, annars vegar að veikindi verði upphaf alls og endir í mínu lífi, hinsvegar að frið finni ég aðeins í miðju stríði (Mars er jú stríðsguðinn), svo myndi ég kenna musterisriddurunum og páfastóli um alltsaman og gerast skeptískur á albínóa í svörtum kuflum. Svo myndi ég endurskoða gildi menntunar minnar og jafnvel segja skapara mínum að fá sér vinnu. En ég er ekki Robert Langdon, svo ég sætti mig við að drekka tebolla og (reyna að) fara snemma að sofa.

Hinsta vorið og tilbehör

Þreyta og sljóleiki. Nostalgía samhliða kvíða samhliða óþreyju eftir framtíðinni. Ótti við að mistakast. Löngun til að ferðast. Löngun til að flytja í eigið húsnæði. Von um uppfyllingu drauma. Tregi til að takast á við nýjungar. Óvissa. Vantrú á kosti valsins. Von um farsæla hamingjuleit. Gremja, galsi, áræðni, kæruleysi. Svefnleysi, andleysi, óbilgirni, kröfuharka. Trú, söknuður, væntingar, von.