Afleiðingar næðisleysis

Ég er að missa vitið. Er með ólæknandi höfuðverk. Er langt á eftir með lesturinn. Svitna óstjórnlega í lófum. Finn ekki stellinguna. Á um 150 blaðsíður eftir. Próf klukkan átta í fyrramálið. Stefni á all-nighter. Greinilega er til þess ætlast að ég lifi eins og vampíra fyrst ég fæ ekki næði á daginn. Djöfull verð ég eiturhress á morgun. Jafnvel hálfógeðslegur á að líta. Maður er alltaf hálfógeðslegur eftir margfaldan banvænan skammt af kaffi, sígarettum, prófalestri og vöku. Hlakka til að láta sjá mig þannig á almannafæri.

Af hörmungum

Það er ekki hægt að læra í þessari skaðræðisbyggingu sem ég bý í. Höfðalag rúmsins er hinumegin veggjar við stigaganginn, hvar börnum er sérlega tamt að hlaupa upp og niður án tilgreinanlegrar ástæðu, spangólandi og af froðufellandi af sælgætisáti og frekju. Maðurinn á hæðinni fyrir ofan kaupir sér harðviðarhurðir svo hann geti barið þær sundur með sleggju, eða þannig hljómar það, hvað svosem það er sem hann gerir. Sama gildir um samliggjandi íbúð í næsta stigagangi. Upprennandi glæpamenn þjóðarinnar sprengja eldflaugar sínar víðasthvar um hverfið og öskra við undirleik djöfulgangsins með sínum fimbulþverþroskaskeiðsröddum svo undir glymur í fjarlægum fjallasölum. Litli bróðir talar við sjálfan sig þegar hann spilar tölvuleiki. Það er aðeins dropinn sem fyllir mælinn. Eins og bókin sé ekki nóg til að pynta mig. Því spyr ég hvort sé einhver tilfáanleg/ur með mér á Þjóðarbókhlöðuna í vikunni?

Þrjú atriði

Fyrsti maí í dag. Ég fer ekki niður í bæ, er of upptekinn til þess, eins og það hefði nú verið gaman að hitta allt liðið. Þau syngja bara Nallann extrahátt fyrir mig.

Fylgist svo með aðfaranótt fjórða maí þegar klukka og dagsetning verða: 01:02:03 04.05.06. Verður þetta táknrænt fyrir endalok okkar? Já, segir Robert Langdon.

Ekkja lést við gröf eiginmanns síns er bifreið hennar rann yfir hana. Hlutirnir gerast ekki mikið svartari en það. Sjá hér.