Morgunógleði … þannig séð

Það litla sem ég svaf í nótt svaf ég illa. Líklega það næsta sem ég hef komist kæfisvefni, sem aftur er líklega það næsta við að kafna í svefni. Mæli ekki með því. Tilfinningin er á borð við að vera timbraður tífalt á við það sem eðlilegt gæti talist. Og manni liggur við uppköstum.

Aðeins mánuður eftir af sextán ára búsetu minni í Laugarneshverfi. Ég á enn eftir að segja þeim sem helst skyldi af ákvörðun minni, og það er ekki laust við að ég kvíði fyrir. Það verður samt gott að fara, held ég.

Ég ætla að láta reyna á að hafa opið fyrir athugasemdir dag í senn. Þannig er altént auðveldara að hafa hemil á auglýsingaskrumi sem fyllir síðuna mína.