Dauðinn

DraumurDauðinn er afar stór hluti af lífi hvers og eins, eins og sæist þó ekki nema væri litið til þess vægis sem hinstu orð hafa jafnan þótt hafa, og enda hefur sérhver maður afar ríka tilhneigingu til að deyja einhvern tíma á lífsleiðinni. Þannig má rökstyðja að nábjargir og niðurholun heyri í raun til samfélagslegrar grunnþjónustu, og ætti hverjum manni því að vera frjálst að deyja ókeypis.

Hinstu orð einstaklinga hafa ríkt goðsögulegt gildi, vegna þess að yfirleitt er nárinn ekki til frásagnar til að staðfesta eða véfengja eigin orð. Liggur þá beinast við að leggja honum orð í munn. Hinstu orð dagsins liggja eftir Humphrey Bogart, þótt líklega hafi hann aldrei sagt neitt í líkingunni: „I should never have switched from Scotch to Martinis“.

Próf dagsins er legsteinaprófið. Þið getið tekið það hér.

Telephone Call From Istanbul

Er lag dagsins, af því ég fékk svoleiðis um daginn. Lagið er eftir Tom Waits.

Kaninkan hefur legið niðri nú í nokkra daga, en ég hef hvort eð ekki haft mikið að segja. Kannski það helst að ég klára þetta tímabil í pólitíkinni en hætti svo í báðum stjórnum. Þarmeð gef ég ekki kost á mér til formanns í Reykjavík eins og til stóð. Líklega er málum best komið þannig.

Í framhaldi af síðustu færslu gerði ævintýraþráin vissulega vart við sig á föstudagskvöldið, þó ekki meira en svo að ég endaði í partíi þar sem ég var elstur. Þar rifjaðist þó nokkuð löngu gleymt upp fyrir mér, svo kannski var það bara af hinu góða. Í gærkvöldi flúðum við Alli svo aftur bæinn á vit sárrar tilbreytingar. Það var afar frelsandi, þótt ferðin væri stutt.