Vatt sér upp að mér fífl nokkrt ok spurði mig ósnoturra spurninga. Brást ég við reiðan ok hjó til hans. Vék sér frá fíflið ok lagði til mín spjóti. Nam það við hilt ok hratt ek þeirri árás. Sveiflaði ek mér gjörvumannliga í hring ok lagði hjör mínum að hálsi fífls. Fór höfuð af við bol. Svívirti ek hræ hans að því loknu ok festi taug millum fótar þess ok reiðskjóta míns. Reið ek til Þingvalla og gjalt mannbætr fyrir fíflið. Voru þær með lægsta móti, enda var öllum sama um örlög fíflsins, og hefi ek kallask Arngrímr fíflsbani síðan.
Ok ekki er það nú verra að ek var að koma af þeim himneska Quiznos, hvar langloku ek snæddi, ok gersemin hún Silja vínkona hefir aptr hafið rithönd sína á loft.
Tvennt af þessu er satt, en eitt er lygi.