Day: 22. júní, 2005

Kom ekki pósturinn Páll með bækurnar mínar af Amazon, og ég auralaus. Sem betur fer lá veski mömmu þarna einhversstaðar í námunda við hana sjálfa, umvafið útgeislandi örlæti, svo ég gat innt þessar svívirðilegu áttahundruð krónur af hendi, sem pósturinn krefst fyrir pakkaleit (kassinn rétt hékk saman) og heimsendingu (sem ég bað aldrei um, enda reyni ég að spara mér slíkan óþarfa ef ég get sótt mínar eigur sjálfur).
Hvaða bækur ég fékk er leyndarmál. Lífið er svo spennandi ef maður á sér leyndarmál.

Mér finnst fyndið að í bönkunum sé boðið upp á einstaklingsþjónustu. Hvar er skrílsþjónustan, ætla ég að spyrja, næst þegar ég fer í banka.

Ekki skánar nú vinnuvesenið síðan í gær. Þess er krafist að ég mæti til vinnu klukkan átta í fyrramálið. Þá er eins gott að ég nái meiri svefni en í nótt.

Ég vildi að ég kynni eitthvert Asíumál, helst kínversku. Utinam að tungumálagvöðinn slægi mig leiftursnöggt í höfuðið með vendi sínum, og þá kynni ég það. Kommon, bara eitt mál og þá verð ég þægur!