Húrra!

Það sdnjóar! Skemmtilegt viðr þar.

Vel kann Kristján Árnason að halda manni við efnið, hjá honum enda allir kaflar eins og í spennusögu: „Ekki er til neitt *miðj, *viðr eða sigr*. Hér eru því greinilega ekki öll kurl komin til grafar [framhald í næsta kafla!!!].“