Þrjú ár í Grýtubakka

Í dag eru þrjú ár síðan við Óli fluttum í Grýtubakkann. Við höfum aldrei búið svo lengi á sama stað. Hingað til höfum við flutt annað hvert ár. En við erum ekkert á leiðinni að flytja í bráð.

Þegar við fluttum inn var Óli búinn að mála alla íbúðina með aðstoð vina og vandamanna á meðan ég var fyrir austan að leggja lokahönd á BA-verkefnið mitt. Ég olíubar svo gólfin í stofunni og eldhúsinu. Kvöldið sem við fengum íbúðina afhenta hafði Óli orð á því hvað gólflistarnir væru ljótir og datt í hug að rífa í einn til að athuga hvort auðvelt væri að ná honum af, eftir það varð ekki aftur snúið. Óli setti nýja gólflista á alla íbúðina. Síðan þá hefur lítið verið framkvæmt á heimilinu. Til marks um hvað þetta er mikið og leiðinlegt verk má geta þess að Svenni bróðir fór létt með að byggja heilt hús en það sem hann hefur ekki enn haft af að klára er einmitt að setja gólflista í húsið.

Til að hjálpa okkur við flutningana fengum við hóp af hraustum karlmönnum. Að öðrum ólöstuðum þá bar Freyr af í hraustleika, lét sig ekki muna um að taka hurðina af hjörunum og hljóp um með þvottavélina eins og hún var kassi með púðum. Minnir að ég hafi lítið þurft að gera annað en að fyrirskipa hvað ætti að fara hvert.

Það kemur alltaf einhver „flutningsfiðringur“ í mig á haustin. Þörf fyrir að taka til í skúffum og skápum og grisja draslið mitt svolítið. Löngun til að laga til, breyta og bæta. Sennilega er best að nýta sér þennan fiðring til gagns.

Hér er svo hægt að lesa allt um íbúðakaupin og gólflistana fyrir áhugasama