Bleikar stelpur og bláir strákar

Las þennan pistil og fór einu sinni sem oftar að pæla í því hvernig við ölum Gunnstein upp – og almennt hvernig fólk elur upp börnin sín.

Mér finnst svolítið merkilegt að við förum að velja stelpuleikföng og strákaleikföng eiginlega strax við fæðingu. Gunnsteinn á t.d. ekkert bleikt leikfang – flestar 17 mánaða stelpur eiga væntanlega bleikt leikfang, sennilega mörg. Í jólagjöf fékk Gunnsteinn þrjá bíla en ekki eina dúkku. Ef hann væri stelpa hefði dúkka líklega verið algengasta gjöfin.

Ég er líka rosalega „lituð“. Finnst ég t.d. voða djörf þegar ég set Gunnstein í fjólublátt. Sá unglingsstrák í Bónus um daginn með bleika vettlinga og var rosalega mikið að pæla í því. Ég veit ekki hvort ég myndi leggja í það að kaupa bleik föt á Gunnstein, nema þá kannski skyrtu, það er einhvernveginn viðurkennt að sé í lagi. En mér finnst voða leiðinlegt að flest „strákaföt“ eru með einhverjum trukkamyndum eða skrímslum. „Stelpufötin“ eru hins vegar með blómum og fiðrildum og einhverju svona krúttlegu – ég gæti náttúrlega alveg keypt þau – en þau eru einhvernveginn of stelpuleg…

Jól 2010/2011 búin – jól 2011/2012 handan við hornið

Þá eru jólin búin einu sinni enn – og eftir nokkra mánuði verður maður steinhissa á því að jólin séu að nálgast einu sinni enn. Tíminn líður. Við erum búin að pakka okkar jólum niður í kassa. Ég var ekkert mjög sorgmædd yfir því í þetta sinn, var bara alveg tilbúin í að pakka þeim saman. Stundum hef ég viljað halda í jólin sem lengst en núna er ég bara einhvernveginn til í slaginn, tilbúin að takast á við nýtt ár. En jólin eru reyndar svo miklu meira en skraut í kassa. Jólaminningarnar fara vissulega í geymslu en það er tiltölulega fljótlegt að ná í þær (allavega enn sem komið er). Og svo eigum við ennþá helling af jólanammi sem við bíðum eftir að bjóða einhverjum góðum vinum sem reka inn nefið 😉

Ruslarugl í borginni

Þvílík endemis vitleysa hjá Reykjavíkurborg að ætla að hætta sækja sorp sem er meira en 15 metrum frá sorpbíl nema að íbúar borgi aukagjald. Hinir möguleikarnir er að dröslast sjálfur með tunnuna „uppá veg“ eða færa sorpgeymsluna. Þeir gera ráð fyrir að um helmingur sorptunna sé fjær en 15 metra. Nú bý ég í þeim enda blokkarinnar sem er fjærst bílastæðinu, ætli mín sorpgeymsla sé ekki lengra en 15 metra frá bílastæðinu? Með þessu rugli á að „spara“ borginni einhverjar milljónir en sá sparnaður kemur auðvitað beint úr vasa borgaranna.

Það væri nær að leggja meiri áherslu á flokkun sorps og gera hana auðveldari fyrir borgarbúa.

Áramótafrí 2010-2011

Við erum komin heim eftir gott frí á Vopnafirði og Akureyri. Gott að komast í sveitina þó það hefði mátt vera lengra stopp (eins og alltaf). Gunnsteinn alveg að fíla sig með öllum ættingjunum og dýrunum – en honum leist illa á þegar mamma hans var komin með Loga 3 mánaða frænda hans í fangið. Kom til mín og knúsaði mig óskaplega (sem hann er ekki vanur að gera svona uppúr þurru) og danglaði svo í frændann (sem betur varð honum ekki meint af því). Skrýtið að sjá afbrýðissemina brjótast svona út hjá honum.

Gunnsteinn naut þess vel að hitta ömmu sína og afa sinn. Fór með afa í fjárhúsið að skoða kindurnar og höfðu báðir gaman af. Gunnsteinn fór svo ófáar ferðir í búrið með ömmu (hann gat sjálfur opnað hurðina að búrinu) og þar þurfti mikið að spjalla enda margt að sjá 🙂 Svo var leikið við hvolpa bæði úti og inni.

Gunnsteinn hitti þrjá langafa í ferðinni og svo auðvitað langömmuna. Gunnþór langafa hittum við á Kjarnalundi, þar þurfti Gunnsteinn mikið að príla í stigum og skoða inní herbergi fólksins og gerði svo tilraun til að sleppa út en gömul lipur kona náði að elta hann uppi (mamman var ekkert að hugsa um hann ;-)). Reynir langafi var svo í heimsókn hjá ömmu og afa á Rauðhólum og við náðum að hitta hann í ca. hálftíma áður en hann þurfti að fara aftur á Norðfjörð. Og svo hittum við Gunnstein langafa og Ástu langömmu nokkrum sinnum meðan við stoppuðum á Vopnafirði.

Svo hitti Gunnsteinn frænkur sínar á Akureyri. Gunnsteinn og Sunna er orðnir jafnaldrar, þessir tveir mánuðir sem eru á milli þeirra eru nokkurn veginn horfnir.

Við spiluðum við Hafdísi og Mumma og líka við Ástu Hönnu frænku. Prófuðum Activity og mér fannst það mjög skemmtilegt, gengur út á að leika, teikna og lýsa orðum. Prófuðum líka Party Alias, var ekki jafnhrifin af því – venjulega Aliasið á betur við mig 🙂 Svo spiluðum við Þú veist og höfðum gaman af, mæli alveg með því.

Þó að fríið hafi verið gott er ekki beinlínis hægt að segja að maður sé úthvíldur því það tekur töluvert á að ferðast svona mikið á svona stuttum tíma. Svo tekur líka á að eltast við Gunnstein allan daginn, því það má helst ekki líta af honum því þá er hann búinn að finna sér eitthvað með tökkum eða eitthvað brothætt til að hamast í, eða búin að príla uppá stól eða upp stiga eða búinn að finna hundamat eða annað gúmmelaði á gólfinu og stinga því uppí sig. Semsagt stanslaust stuð 🙂