Geisp!
Á svona dumbungslegum mánudögum óskar maður þess næstum því að fari að snjóa, þó ekki væri nema til að birta yfir öllu. Á sama hátt er ég farinn af fá stöðugt meiri efasemdir um dökkbláa litinn sem er á öllum veggjum í svefnherberginu (sem var áður herbergið hennar Bryndísar). Nú er blár samkvæmt skilgreiningu ekkert óyndislegur litur, en í janúar og febrúar getur verið helvíti dimmt og erfitt að skreiðast á lappir.
* * *
Innan tíðar koma krakkagríslingar á safnið. Þau eru úr 9.bekk, en það sem fyllir mig tortryggni er að þau eru rétt um 13 talsins. Ég er farinn að þekkja nógu vel inn á skólakerfið til að vita að bekkir með 13 krökkum koma ekki til af góðu. Annars hafa eiginlega aldrei verið nein raunveruleg vandamál með krakkahópa hérna. Stöku sinnum reyna einhverjir ólátabelgir að hnupa smádóti – seglum, vasaljósum o.þ.h. Það er miklu nær að kenna fullorðnu fólki um þau skemmdarverk sem hér hafa verið unnin í gegnum tíðina.
* * *
Eins vond mynd og Bíódagar voru, þá verða Skytturnar að teljast besta íslenska bíómyndin. Ætluðum að horfa á hana á laugardaginn, en þá kom Bryndís í heimsókn ásamt Ollu systur sinni og skosku fótboltabullunni sem er snúinn aftur frá Alsír. Skunduðum síðan í bæinn til fundar við Kjartan, Sylvíu, Gvend og Sverri Guðmundsson. – Ef marka má blogg þess síðastnefnda virðist ég hafa lofað því að efna til stjörnuskoðunar á Minjasafninu á næstunni. Það verður víst svo að vera.
* * *
Fótboltinn er í góðum gír. Framararnir halda áfram að vinna smálið í Reykjavíkurmótinu í Egilshöllinni. (Ætti maður kannski að skella sér á einn leik eða svo?)
Luton vann svo glæstan sigur á Wycombe. Erum ennþá í 7. sæti, þremur stigum á eftir QPR en með tvo leiki til góða. Það verður blóðug barátta um þetta sjötta sæti sem jafnframt gefur þátttökurétt í umspili. Er þetta árið? Er Joe Kinnear mesti snillingur knattspyrnuheimsins um þessar mundir? Heldur Matthew Spring áfram að skora? Mun Emberson í markinu kosta okkur ennþá fleiri stig?
Þá stórt er spurt…