Rafmagnsnördablogg
Jæja, þá er best að blogga aðeins í hádegismatnum. Ekki svo að skilja að ég éti neitt í hádeginu, seríós og kókópöffs í morgunmat og svart kaffi á tuttugu mínútna fresti dugar mér hæglega þangað til í kvöld.
íðan voru tólf ára börn í heimsókn í Rafheimum. Þar voru þrjár Birgittur Haukdal (fléttur, útvíðar og bleiktar gallabuxur og magabolir). Einn gríslingurinn var með Friður2000-barmmerki. Kunni samt ekki við að spyrja hann frekar út í það. ígætis krakkar, en óskaplega er ég samt feginn að sumarfríin séu svona skammt undan…
* * *
Dundaði mér við að lesa útklippusafn um rafmagnsmál frá árinu 1975. Það var skemmtilegt.
Jólin 1974 voru nefnilega „stóra frystikistufloppið“. Þannig var mál með vexti að jólin 1973 og á árinu 1974 fóru frystikistur sigurför á íslenska rafmagnsmarkaðnum. Fyrir jólin ´74 ætluðu menn svo sannarlega að græða og fjöldi innfleytjenda keypti ógrynni af frystikistum til að selja neytendum. Þá reyndist markaðurinn hins vegar mettaður og grósserarnir sátu uppi með óselda lagera.
Á tengslum við þetta mál birti Þjóðviljinn frétt þann 3.jan., sem undirrituð er „gsp“ – (væntanlega Gunnar Steinn Pálsson). Yfirskrift hennar var: Heimilin eru full rafvædd. Samkvæmt henni töldu forsvarsmenn heimilistækjaverslana að búið væri að metta heimilin af rafmagnstækjum og að einu sölumöguleikarnir lægju á sviði venjubundinnar endurnýjunar og sölu nýrra tækja.
Fyrir jólin 1974 seldist langmest af „nýjum tækjum“, s.s. mínútugrillum og sjálfvirkum kaffivélum. „Það eru svona tískuvörur sem koma upp á hverju ári og ég get sagt þér t.d. að við seldum fyrir jólin um 500 kaffivélar á 5 dögum“ – sagði Gunnar Gunnarsson, skrifstofustjóri hjá Heimilistækjum hf.
Sjálfvirkar kaffivélar voru sem sagt jólagjöfin árið 1974…
(Eitthvað segir mér að Sverrir Guðmundsson verði eini maðurinn sem skemmtir sér yfir þessar bloggfærslu.)