Andlitið í speglinum…
…er torkennilegt í meira lagi. Rakaði mig í gær og er skegglaus í fyrsta sinn í tæpt ár. Það er betra í sumarhitanum, en með haustinu kemur aparassinn aftur á sinn stað og kannski líka bartar í leiðinni.
Eins og lög gera ráð fyrir skildi ég fyrst eftir yfirvaraskeggið og sprangaði svo um íbúðina eins með Þjóðverjamottu í hálftíma eða svo. Ég leit út eins og illi bróðir Jóns Gnarr. Úff hvað það var hræðileg tilfinning.
* * *
Við Steinunn fórum í göngutúr í hverfinu að rakstri loknum. Enduðum á Vitabarnum og tókum 1-2 bjóra. Þar var Siggi Hall að éta hamborgara og hafði mikil orð um að þetta væru einhverjir bestu borgararnir í bænum – eins og maður hafði raunar heyrt áður. Þarf frekari vitnanna við? Stefnan er í það minnsta tekin á kvöldverð á Vitabar. Eftir kvöldmat dreg ég svo Palla á einhvern sportbarinn að horfa á Wolves kljást við Reading. Munu Úlfarnir floppa eina ferðina enn?