Á gær spáði Páll því að Kaninkan og allt það sem á henni er, væri tapað að eilífu eftir að einhver harður diskur hrundi á Flórída. Hann var á svipinn eins og hægt er að ímynda sér að írni Magnússon hafi verið um það leyti sem handritin brunnu.
Komið hefur í ljós að skaðinn reyndist ekki alveg jafn mikill og í fyrstu var talið. Nokkrir dagar af bloggi og tölvupósti hafa glatast. En þar á meðal eru vitaskuld færslur sem aldrei munu slíkar finnast meðan heimurinn er uppi.
Ójá.
* * *
Milli þess sem Páll grét Kaninkuna, reyndi hann að hjálpa mér við að greiða úr loftnesmálum Mánagötunnar. Sjónvarpsloftnetið er sem sagt dottið út og í ljós kemur að snúrurnar, fjöltengin og millistykkin sem fylgja þessum loftnetsfrumskógi eru út úr öllu korti. Best væri að henda þessu drasli í heild sinni og byrja upp á nýtt. „Gleymið að þið áttuð loftnet…“
* * *
Blogg mitt um Akureyri og Akureyrarferð okkar Páls er að eilífu glatað. Þar kom m.a. fram að mollið við Gleránna væri kostulegt og að Andrea og Hallur væru snillingar.
Svo hef ég eflaust bloggað eitthvað um fótbolta, líklega montað mig af Luton sem er á góðri siglingu.
Ójá.