Jólagjafakörfur

Á dag fá starfsmenn Orkuveitunnar jólaglaðninginn sinn. Þetta verður væntanlega ósköp svipað því­ sem verið hefur sí­ðustu árin og eins og gerist og gengur í­ flestum fyrirtækjum. (Karfa með osti, sultukrukku og súkkulaði…) Reyndar hefur fylgt þessu kjötmeti tvö sí­ðustu ár, en ég á ekkert frekar von á slí­ku að þessu sinni.

Jújú, það er fí­nt að fá svona körfur. Alltaf hægt að gúffa í­ sig einum osti eða nokkrum konfektmolum, en ekki liggur maður nú andvaka yfir þessum tí­ðindum. – Það virðist hins vegar gilda um suma vinnufélaga mí­na. Alveg er það merkilegt hvað margt fullorðið fólk getur orðið æst út af svona löguðu. Sumir hafa talið niður dagana og ef gjöfin stendur ekki undir væntingum, þá geta menn tuðað yfir því­ í­ matartí­munum og kaffipásunum langt inn á nýja árið.

Skrí­tið!

* * *

Eftir hádegi mæti ég í­ útför. Flýg svo austur í­ fyrramálið til að vera viðstaddur aðra slí­ka á laugardaginn. Á dag er verið að jarða ístrí­ði Karlsdóttur, sem starfaði ásamt mömmu í­ friðarhreyfingunni um árabil. ístrí­ður var yndisleg kona og sannkallaður töffari.

Fræg er sagan af því­ þegar herstöðvaandstæðingar ætluðu að dreifa flugritum á vellinum, til hermanna. Það var náttúrlega ekki heiglum hent að komast inn á vallarsvæðið, hvað þá fyrir sí­ðhærða róttæklinga í­ ílafossúlpum. (Held að það hafi verið lög í­ gildi í­ landinu á þessum tí­ma að herstöðvaandstæðingar yrðu að vera úfnir til hársins og í­ lopapeysu og/eða ílafossúlpu þegar þeir ´nálguðust herstöðina.)

ístrí­ður kunni nú ráð við þessu. Hún hafði það prinsip, þegar hún þurfti að fljúga um Keflaví­kurflugvöll, að stoppa aldrei í­ hliðinu. Þess í­ stað ók hún framhjá vegabréfaeftirlitinu hjá hernum og lét þá keyra sig uppi. Þennan leik lék hún að þessu sinni. Brunaði í­ gegnum hliðið, þar varð uppi fótur og fit og allir hermennirnir stukku á eftir þessum stórhættulega kommúnista.

Fyrir vikið átti hópurinn með flugritin létt með að hlaupa í­ gegn og var löngu búinn að dreifa öllum blöðunum áður en öryggislögreglan mætti á staðinn. – Svekktastir hljóta þó hermennirnir sem náðu í­ ístrí­ði að hafa orðið, þegar tryllti kommúnistinn reyndist lí­til og pen, ömmuleg kona.

– Og svo var til fólk sem trúði því­ að þessi her myndi stoppa Rússneska björninn…