Nammi namm – hvað við átum góðan kvöldmat í gær.
Eftir vinnu renndi ég við hjá Jóa Fel og keypti ólífu-snittubrauð og fór því næst í fylgifiska og keypti bleikjurétt til að skella í ofn.
Um sjöleytið náði ég svo í Sverri Jakobs og við héldum á Ölver þar sem Stefán Hrafn beið okkar. Við sáum hans menn í QPR vinna Gillingham, 0:1 og var mikið fagnað. Á næsta borði við okkur sat litháísk kona sem keðjureykti yfir körfuboltaleik ítala og Litháa (sem Sverrir vill raunar skrifa „Litáa“ og „Litáen“). Hún hefur væntanlega orðið svekkt í leikslok.
Að leik loknum skunduðum við allir í 10-11, þar sem nafni gekk berserksgang í kaupum á grænmeti. Á Mánagötu sýndi hann svo gríðarlega færni í að saxa niður kál og tómata í dýrindis salöt.
Maturinn rann ljúflega niður með áströlsku hvítvíni. Kaffi og koníak á eftir. Við nafni fengum okkur viský en Sverrir hélt sig við rommið. Spjölluðum öll fjögur fram eftir nóttu. Þrusukvöld, enda ekki dónalegur félagsskapur!
* * *
Vaknaði klukkan hálf tíu í morgun við það að vinnugemsinn hringdi. Það var einhver kona frá upplýsingamiðstöð ferðamála sem taldi að þetta væri heppilegur tími til að leita upplýsinga um vetraropnunartíma safnsins. Urr…
* * *
Síðasta helgin á safninu með sumaropnunartíma. Á vetur verða laugardagarnir sem sagt notaðir í annað en að fylgjast með framvindu mála hjá Luton. Staðan er annars góð núna. Steve Howard er búinn að skora í sínum fimmta leik í röð. Það er félagsmet eftir því sem næst verður komist. Howard er hetja! Við verðum að halda honum í okkar herbúðum…