Líf bíleigandans er aldrei dauflegt – í það minnsta ef bíllinn er hálfgerður skrjóður. Ferðin með Volvoinn í smurninguna kallaði á ófyrirséð hliðarútgjöld, en þó ekki nema smotterí miðað við það hvað sumir eru að borga af bílalánunum sínum um hver einustu mánaðarmót.
Vitaskuld ákvað litla dósin hennar Steinunnar að Blái draumurinn væri búinn að fá alla athyglina og ákvað að sprengja dekk. Það er afar taugatrekkjandi að tjakka þennan bíl upp, því hann er svo ryðgaður að neðan. Þorði að lokum ekki öðru en að nota tvo samliggjandi tjakka sem ég sneri upp til skiptis.
Þessir bílar skulu þó endast í það minnsta út árið 2005 og Volvoinn verður tekinn (amk. tímabundið) af númerum í vor.
# # # # # # # # # # # # #
Leit við í kennslustund í MH í dag að ræða um SHA. Fínn hópur sem hélt athyglinni. Það segir sitt um það hvað framhaldsskólanemar eru að hugsa um þessar mundir að allar umræðurnar snerust um heimsmálin: írak, íran, Júgóslavíu, kjarnorkuvopn o.s.frv. – enginn spurði út í störf á Keflavíkurflugvelli eða greip til aronskunnar. Það er gleðileg tilbreyting, því í flestum svona hópum eru 2-3 sem spá bara í því hvað við „græðum“ eða getum haft upp úr hernum.
Til upplýsingar fyrir kennara sem lesa þessa síðu, t.d. sögu- eða stjórnmálakennarar, þá reynum við að bregðast vel við öllum beiðnum um að mæta í tíma og spjalla um friðar- og afvopnunarmál. Á sínum tíma voru efni sem þetta reglulega tekin fyrir á málfundum í framhaldsskólunum, en í seinni tíð ganga málfundafélög víst einkum út á að borga 1-2 háskólanemum laun fyrir að þjálfa Morfís-lið.
# # # # # # # # # # # # #
Á morgun er kennsla í vísindasögukúrsinum. Einn nemandinn spurði í síðasta tíma hvort kvikasilfur (e. Mercury) héti eftir plánetunni Merkúr. Ég lofaði að grennslast fyrir og mér sýnist að svo sé – en að sú nafngift sé frá miðöldum og tengist gullgerðarmönnum. Fyrir þann tíma hafi efnið heitið „fljótandi silfur“ eða eitthvað álíka. Eina ferðina enn eru Íslendingar með svölustu fræðinöfnin og elta ekki asnalegar tískusveiflur.