Guðmundur Andri Thorsson hefur tjáð sig í athugasemdakerfinu hér að neðan vegna síðustu færslu og svo enn frekar í einkabréfi til mín, sem ég fer vitaskuld ekki út í hér í smáatriðum.
Guðmundur gengst fúslega við því að hafa skrifað hvassyrta pistla vegna kennaraverkfallsins og sendi mér afrit af þeim þremur pistlum sem hann kannast við að hafa skrifað um málið. Tveir þeirra voru álíka slæmir og mig minnti – en sá þriðji skynsamlegri. Þar var verkfallið meðal annars kallað aðför kennara að börnum – orðalag sem mér finnst afleitt. Fleiri tilvitnanir mætti telja til, sem eiga það sameiginlegt að notað er orðalag úr hernaðarmáli í þessu viðkvæma samhengi.
En það er rétt hjá Guðmundi að setningin um gíslatökuna er ekki frá honum komin. Hún mun vera úr pistli eftir Þráinn Berthelsson sem birtist um sama leyti.
Þótt Guðmundur Andri hafi haldið á lofti svipuðum viðhorfum og Þráinn, á hann ekki að þola skammir fyrir subbulegt orðalag Þráins. Greinar hans um kennaraverkfallið hafa ekkert skánað á þessum tíma sem liðinn er, en þar er þó enga gíslatökulíkingu að finna. Þessi mistök mín eru þeim mun kjánalegri í ljósi þess að ástæða þess að ég varð reiður út í Guðmund Andra fyrir það fyrsta var einmitt sú að mér fannst hann reyna að klína skrifum mínum yfir á félaga mína sem bera enga ábyrgð á þeim.
Að sjálfsögðu bið ég Guðmund Andra afsökunar á þessu. Minna má það ekki vera.