„Minjasafn, Stefán“ – á þessa leið svara ég í símann í vinnunni (og stundum líka heima hjá mér ef ég er þreyttur eða utan við mig). Fimm til sex sinnum á dag fæ ég viðbrögðin „Haaa…. Minjasafn… Ég ætlaði að hringja í Orkuveituna út af (reikningi/rafmagnsleysi/framkvæmdum í götunni/spyrjast fyrir um ljósleiðara o.s.frv)“.
ístæðan er einföld. Á prentútgáfu Símaskrárinnar er flott og fín auglýsing þar sem hæglega má sjá hver eru aðal- og hver eru aukanúmer Orkuveitunnar. Þar má sjá að Skiptiborð OR er með símanúmerið 516-6000 og bilanaþjónustan er 516-6200 éf ég man rétt. Vandinn er hins vegar sá að með hverri viku fjölgar þeim sem nota bara símaskránna á netinu. Þar birtast símanúmer í belg og biðu og öll í sömu stærð og leturgerð.
Ef slegið er inn: „Orkuveita Reykjavíkur“ – koma upp átta línur. Sú efsta (og raunar líka sú sjötta) er símanúmerið á Minjasafninu. Þess vegna hringir fjöldi fólks í mig á degi hverjum til að reyna að semja um gjaldfallna rafmagnsreikninga. Sjálft aðalsímanúmer fyrirtækisins er hins vegar það þriðja í röðinni, milli starfstöðvanna á Nesjavöllum og á Akranesi.
Tökum annað fyrirtæki í almannaeigu, Ríkisútvarpið. Ef því er slegið upp á simaskra.is koma upp níu línur. Sú efsta er hjá umsjónarmanni mastursins á Gufuskálum! Einn fréttaritari á landsbyggðinni fær sérlínu á þessum lista – sá á Grundarfirði. Aðalsímanúmer RÚV er hins vegar í sjöunda sæti, rækilega falið.
Vegagerðin birtir langan lista af svæðisskrifstofum sínum á vef Símaskrárinnar. Það kemur þó ekki mikið að sök, því símanúmerið er nánast alltaf það sama.
Einkafyrirtækið Íslandsbanki er í sömu stöðu og Vegagerðin. Þar kemur upp súpa af nöfnum útibúa, sem sum – en þó ekki öll – hafa sama símanúmer.
Hjá KB Banka er ástandið öllu verra. Þar birtast 38 línur á tveimur síðum, með Sauðárkrók, Varmahlíð og útibúið að Skógum í þremur efstu sætum. Sjálfar höfuðstöðvarnar í Borgartúni eru svo í fjórða sæti.
En þarf þetta að vera svona? Nei, ef Landsbanakanum er slegið upp á Símaskrárvefnum kemur einungis upp aðalsímanúmer bankans. Önnur símanúmer birtast bara sem undirlínur.
Svipaða sögu er að segja um gömlu Norðurljósasamsteypuna. Ef slegið er inn 365, birtast þrjár línur: 365 ljósvakamiðlar, 365 prentmiðlar og einhver Sonja sem býr í Þýskalandi.
Hvernig væri að stórfyrirtæki og stofnanir reyndu nú að koma þessum hlutum í skikkanlegt lag. Og raunar ættu umsjónarmenn Símaskrárinnar að hafa um það forgöngu – því markmiðið hlýtur jú að vera að auðvelt sé að nota gripinn.