Á útvarpinu mátti áðan heyra Helga Björns syngja:
Fegurstu rósir – af runnum hins liðna,
færi ég henni – ef ég nenni.
Hvers vegna senda menn frá sér svona hnoð?
# # # # # # # # # # # # #
Steinunn fór á ÖBí-fund í byrjun dags, eins og boðað hafði verið hérna. Ég fékk því það hlutverk að gefa Ólínu morgungrautinn og taka hana svo með í vinnuna. Fyrri hluti verkefnisins reyndist þrautin þyngri. Barnið er á því skeiði að vita ekkert skemmtilegra en að frussa liðlega helmingnum af öllum mat út úr sér aftur. Ég skipti um bol í miðjum morgunverði til að bjarga því sem bjargað varð.
Það var hins vegar stórskemmtilegt að hafa grísinn með í vinnunni. Nú gæti ég farið í svefni með fyrirlesturinn sem ég nota oftast í Rafheimum, að halda á Ólínu í annarri hendi og halda henni góðri í gegnum 45 mínútna prógram án þess að slá af og reyna að missa ekki athygli bekkjarins þótt stöku hljóð heyrðust frá krakkanum – það var stórskemmtileg reynsla. Segir samt sína sögu um hversu ótrúlega skapgóð stelpan er að hún hafi látið bjóða sér þetta.
# # # # # # # # # # # # #
Það er kominn nýr bjór í Ríkið. Hann heitir Zywiec og er pólskur. Það er ekki slæmt. Minnist þess ekki að hafa fyrr sér pólskan bjór til sölu hérna.
# # # # # # # # # # # # #
Færsla Þóris um Stefán Jón Hafstein í Che-bolnum sínum er vissulega kómísk. Ætli þetta sé útpælt af ímyndarfræðingum SJH – að reyna að vera rokkaðri og unglegri en Dagur Bé í prófkjörsslagnum hjá krötunum?