Svona fóru þá þessar kosningar. Vinstri græn gátu kæst yfir ýmsu. Sérstaklega er gaman að sjá stórrokkhljómsveitina Gildruna hljóta uppreisn æru sem stjórnmálaafl í Mosfellsbæ. Ragga Ríkharðs hefði kannski betur sleppt því að senda út ávísanirnar?
Nú er stóra spurningin: hvernig verður meirihlutinn í Reykjavík skipaður.
Fyrirfram mætti telja stjórn íhaldsins og Frjálslynda flokksins líklegasta, enda að mörgu leyti eðlilegt að stjórnarandstöðuflokkar sem komast í meirihluta láti á samstarfið reyna. Mér detta heldur ekki í hug nein málefni sem ætti að geta strandað á milli Frjálslynda flokksins og Sjálfstæðisflokksins.
En málið er ekki alveg svona einfalt.
Sú saga hefur gengið lengi að Samfylkingin ætli sér að reyna að gleypa Frjálslynda með því að kippa yfir til sín sterkasta fólkinu úr þeirra röðum. Þannig muni Guðjón Arnar Kristjánsson eiga víst gott sæti hjá krötum í NV-kjördæmi (sem mun missa einn þingmann til SV-kjördæmis við næstu kosningar) og Margrét Sverrisdóttir myndi sömuleiðis fá vænlegt sæti, sennilega í Reykjavík. Ef þetta gengi eftir, má ætla að það gengi frá Frjálslynda flokknum dauðum.
Ef þessi þráláti orðrómur er hafður í huga, flækjast málin nokkuð hjá íhaldinu í Reykjavík. Þótt Frjálslyndi flokkurinn yrði viðráðanlegur samstarfsaðili, þá er það varla spennandi kostur að ganga til samstarfs við stjórnmálahreyfingu sem gæti fallið eins og spilaborg eftir 6-8 mánuði. Það myndi t.d. þýða að meirihlutinn væri í uppnámi í hvert sinn sem Ólafur F. Magnússon forfallaðist og í raun yrði stjórnin í minnihluta í ýmsum nefndum.
Ef samstjórn Sjálfstæðisflokksins og Frjálslynda flokksins í borginni á að ganga upp, er ljóst að Frjálslyndi flokkurinn þarf að lifa. Forystufólk hans verður að leggja á hilluna öll áform um að skipta um lið og flokkurinn helst að hanga inni á þingi næsta vor (að öðrum kosti er hætta á að hann leysist upp á mettíma). Spurningin er hvort formaður og ritari flokksins telji aðild að meirihluta í Reykjavík með íhaldinu svo mikilvægan að þau kjósi að hryggbrjóta Samfylkinguna?
Þessi togstreita innan Frjálslynda flokksins hlýtur sömuleiðis að valda þeim áhyggjum sem láta sig dreyma um stjórn fjögurra flokka í borginni, án Sjálfstæðisflokks. Hver yrðu áhrifin fyrir slíkan meirihluta ef Frjálslyndi flokkurinn springur í haust? Er ekki hætta á að þar sætu menn uppi með svipaðan samstarfsaðila og Borgaraflokkurinn var í síðustu vinstri stjórn? Það vekur ekki góðar minningar.
Að framansögðu verður að teljast ólíklegt að aðrir flokkar í borginni séu spenntir fyrir samstarfi við Ólaf F. og félaga. Og það fækkar mögulegum stjórnarmynstrum allrækilega.