Á tilefni dagsins er víst viðeigandi að ég gefi frá mér hugmynd sem dugmeiri lesandi þessarar síðu en ég getur framkvæmt.
Fyrir margt löngu datt mér í hug að sniðugt gæti verið að skrifa bók um sögu aprílgabbsins á Íslandi – sagnfræðilega rannsókn.
Við fyrstu sýn kann þetta efni að virðast heldur grunnrist, en svo er þó ekki ef nánar er að gáð. Að mínu mati segja aprílgöbb nefnilega talsvert mikla sögu um samfélagið – áhugamál þess, hverjir teljist markhópur fjölmiðla o.þ.h. Þau eru upplognar fréttir – en lygar hvers samfélags eru oft „réttari“ en sannleikurinn. Lygin segir okkur nefnilega talsvert um hverju fólk vill eða er reiðubúið til að trúa.
Ef vel á að vera yrði að skýra hvert aprílgabb fyrir sig og setja í sögulegt samhengi.
Elstu aprílgöbbin, frá sjötta og sjöunda áratugnum, voru oft með menningarlegum og þjóðlegum blæ. Þar var sagt frá skjölum sem fundust og sýndu fram á hver væri höfundur Njálu eða óþekktum handritum af Íslendingasögum sem komu í leitirnar í skjalasöfnum.
Heimsfrægir útlendingar í stuttu stoppi á Íslandi urðu sömuleiðis snemma vinsælt viðfangsefni.
Á seinni tíð eru hins vegar göbbin nær öll á einn veg: ódýrt bensín eða áfengi. Það eru að sumu leyti billegustu göbb sem hægt er að hugsa sér og höfða fyrst og fremst til græðginnar.
En hugmyndin um bók blekkinganna liggur sem sagt á lausu fyrir hvern þann sem vill hagnýta sér hana.