Eiríkur Bergmann gantast með það á síðunni sinni að það sé orðinn pólitískur rétttrúnaður að vera á móti pólitískum rétttrúnaði. Undir þetta mætti í sjálfu sér taka, en ég er nú einu sinni þannig innstilltur að gera alltaf öfugt við það sem kratahró eins og EBE segja. Þess vegna ætla ég núna að amast við pólitískum rétttrúnaði – þ.e. pólitískum rétttrúnaði Sigurðar Kára Kristjánssonar.
Um síðustu helgi sýndi Sjónvarpið frá fjölda fótboltaleikja af Evrópumótinu. Reyndar er ákaflega lítið annað í sjónvarpinu velflesta daga núna í júní en Evrópumótið. Á sunnudeginum rakst hins vegar einn fótboltaleikurinn á við handboltaleik. Sjónvarpið ákvað að sýna handboltaleikinn á aðalrásinni sinni, en nota RÚV+ rásina sína undir fótboltann. RÚV+ er aðgengilegt öllum sem hafa örbylgjuloftnet eða sjónvarpstengingu í gegnum ljósleiðara, þ.e. meirihluta landsmanna.
Þessu fögnuðu allir góðir menn. Sigurður Kári fetti þó fingur út í þetta í fjölmiðlum – leist raunar bölvanlega á tilstandið. Pólitískur rétttrúnaður hans er nefnilega á þá leið að það megi halda úti ríkisreknu sjónvarpi ENDA horfi fólk ANNAí HVORT á fótbolta EíA handbolta! – En Óðinn forði okkur frá því að almenningur geti valið hvora greinina það horfi á. Sú ákvörðun á að vera í höndum Hrafnkels Kristjánssonar…
Nú er það sök sér að þingmaðurinn hafi þessa sérkennilegu afstöðu – en því miður virðist hún vera tekin alvarlega. Á það minnsta sá Útvarpsstjóri ástæðu til að taka sérstaklega fram að þessi ráðstöfun væri fágætt neyðarbrauð og yrði ekki notuð nema í ítrustu neyðartilvikum – jafnvel ekki meir. – – – Enda sér það hver maður hversu óvenjulegar aðstæður það eru að venjulegt fólk geti valið á milli handboltaleiks og fótboltaleiks á sama tíma…
Það er líklega öðru fremur rétttrúnaður Sigurðar Kára Kristjánssonar og félaga – þess efnis að það sé hræðilegt að almenningur geti valið milli handbolta og fótbolta – sem veldur því að Ríkisútvarpið leggur ekki í að nota þessa leið: að sjónvarpa á plús-stöðinni meira en raun ber vitni.
Það er rétttrúnaður Sigurðar Kára sem veldur því að amma mín á níræðisaldri getur ekki horft á sjónvarpssápuna sína á hefðbundnum tíma. Mennirnir sem trúa á frelsi einstaklingsins vilja nefnilega ekki að aðrir en Hrafnkell Kristjánsson ráði því hvort boðið er upp á fótbolta eða Leiðarljós.
Það er rétttrúnaður Sigurðar Kára sem gerir það að verkum að þriggja ára dóttir mín getur hvorki horft á Geirharð Bojng-Bojng né Gurru grís – því Frjálshyggjunni á Íslandi finnst í lagi að ríkisrekin sjónvarpsstöð bjóði upp á teiknimyndir fyrir börn EíA fótboltaleik – en ef ríkið sýndi skrípó OG tuðruspark, þá væri fjandinn laus!
Svona kreddur get ég ekki skilið.