íðan heyrði ég sögu af íslensku fyrirtæki sem átti stóra eign sem það var að íhuga að selja. íður en ákvörðunin var tekin, vildi fyrirtækið láta meta eignina og hafði því samband við nokkur matsfyrirtæki til að taka að sér verkið.En það var sama við hverja var talað: allsstaðar voru svörin á sömu leið – fyrirtækin settu öll það skilyrði að þóknun þeirra yrði hlutfall af matsupphæðinni. Því hærra sem verðmatið yrði, því hærri yrði þóknunin. Um annað var ekki hægt að semja.Ef þessi saga er sönn (og ég hef enga ástæðu til að draga hana í efa) þá er þetta augljóslega galið kerfi.Â