Ég bý mig undir nótt á sófanum.
Nei – þetta er ekki byrjun á dramatísku skilnaðarbloggi. Skýringin er öllu minna dramatísk. Fyrr í kvöld rak Ólína upp gól og reyndist vera búin að gubba út allt rúmið sitt – með þeim afleiðingum að húsið angar af kjúklingasúpu.
Hún fær því að sofa uppí í nótt. Eftir næturpelann mun Böðvar fara sömu leið og þá verður orðið þröng á þingi í hjónarúminu. Fátt bendir til að grísirnir fari að grennast á næstu misserum – og það má Óðinn vita að ekki grennist ég. Spurning um að fara strax að leggja til hliðar fyrir kaupum á King-size rúmi…
Á millitíðinni er það sófinn…
# # # # # # # # # # # # #
Á fótboltanum í kvöld hittum við fyrir óvenju ófyrirleitinn þjóf. Þegar tíminn var tæplega hálfnaður opnuðust dyrnar í KR-heimilinu og inn gekk unglingsstrákur. Hann góndi á okkur, settist svo á bekk og driplaði körfubolta. Eftir nokkra bið stóð hann á fætur og byrjaði að dunda sér við að kasta í vegginn. Við báðum hann þá um að þvælast ekki fyrir og standa ekki inni á vellinum. Hann settist aftur, beið um stund og labbaði svo út.
Eftir tímann sáum við að hann hafði skilið eftir körfuboltaræfilinn sinn, en hirt glænýjan fótbolta sem lá á hliðarlínunni. Þetta er gripdeild í lagi!
# # # # # # # # # # # # #
Paul McShane fær verðlaunin „pabbi ársins“. Hann var besti leikmaður Fram í fyrra, en hætti að spila okkur stuðningsmönnunum til mikilla vonbrigða.
Nú hefur hann ákveðið að snúa aftur á klakann. ístæðuna segir hann vera þá að hann eigi strák í Grindavík sem hann vilji hitta á sumrin. Með Paul innanborðs erum við að tala um miklu sterkara Framlið en útlit var fyrir. Þetta verður flott sumar.