Ríkisstyrkt list

Mér virðast margir bloggarar orðnir æstir vegna árvissrar fréttar um listamannalaun í dag (af hverju enginn fyrtist fyrr við veit ég ekki). Þá er Hallgrímur Helgason oft sérstaklega nefndur, Baugur og annað álíka. Skoðanir listamanna, yrtar eða óyrtar, eru semsé skyndilega farnar að þykja tilefni til að ríkið hætti að styrkja þá.

Ef dagskipunin á að verða sú að öll list eigi að verða algjörlega sjálfbær eða hvergi þrífast ella þá er það einhver allra versta afleiðing kreppunnar. Enn verra er ef ríkisstyrkir eigi að verða enn háðari hagsmunatengslum, eða öllu heldur skorti þar á, en hingað til. Og mér þykir dapurlegt að slík viðhorf séu viðruð nú.

Öfgavefurinn AMX gengur lengst í adhómíneminu gegn Hallgrími í frétt sinni um málið. Undir mynd við fréttina stendur:

Ragnheiður Ríkharðsdóttir biður Hallgrím að stöðva mótmæli sín þar sem hann mótmælti fyrir utan Valhöll þegar Geir H. Haarde tilkynnti um krabbamein sitt í vélinda.

Þess er ekki getið í fréttinni hvort Hallgrímur borði börn þegar hann er ekki að ráðast á krabbameinssjúklinga eða auka hallann á ríkissjóði með óþrifnaðarháttum sínum og betli.