Röskvufréttir sem komu út í dag byggja á einhverjum undarlegum skilgreiningum á sannleikanum (væntanlega í boði Steindórs Grétars Jónssonar sem er skráður fyrir sneplinum):
H-listinn has a foreign candidate in first place but as H-listinn refuses to work with any other party in the Student Council,
Augljóslega er þetta rangt. Háskólalistinn neitar að mynda meirihluta með einni fylkingu en reynir þess í stað að vinna með öllum.
…it is almost impossible for them to have any real impact.
Fyrir um ári síðan var formaður Stúdentaráðs Háskólalistamaður. Hann hefur væntanlega ekki haft nein áhrif. Eða hvað?
…H-listinn didn’t even get a seat in the International Committee of the Student Council this year.
Við báðum um að Raphaël Cornu fengi sæti í Alþjóðanefnd en Röskva og Vaka neituðu því. Þetta var eina krafan sem við lögðum nokkra áherslu á. Þá þótti þeim ekki mikilvægt að erlendur stúdent fengi sæti í Alþjóðanefnd. Raphaël sat hins vegar fundi nefndarinnar sem áheyrnarfulltrúi.
…Röskva, on the other hand, has a strong chance of winning the majority of the seats in the Student Council.
Nei, ég myndi segja að það væri ákaflega fjarlægur möguleiki á að Röskva næði meirihluta.
…Fabrizio Frascaroli, a master student in anthropology, occupies place no. 5 on Röskva’s list for the Student Council. He is therefore the only chance of making a real difference within the Student Council.
Þó ég myndi vilja sjá Fabri í Stúdentaráði, hann er frábær náungi, þá tel ég nær útilokað að hann komist þarna inn. Ef Röskva hefði raunverulegan áhuga á að fá erlendan stúdent í Stúdentaráð þá hefðu þau sett hann í til dæmis þriðja sætið sem er efsta örugga sætið þeirra.
Erlendir stúdentar hafa hins vegar nær öruggan fulltrúa í Stúdentaráð sem er Christian Rainer Rebhan sem skipar efsta sætið hjá Háskólalistanum.