Fór á Listasafn Íslands á miðvikudaginn og þaðan rakleiðis á Listasafn Reykjavíkur. Á hinu síðarnefnda sá ég þessa sýningu. Mjög spes, en frekar ógeðfelld. Alls ekki allra að sjá. Er sjálfur ekki viss hvað mér á að finnast um hana.
Á hinu fyrrnefnda sá ég aftur á móti þetta. Sérstaklega þótti mér eitt verkið heillandi, en það var þannig að maður sá sjálfan sig á sýningartjaldi þegar maður gekk inn í salinn, svo fóru af stað upptökur af fólki sem hafði áður skoðað verkið, og spiluðust yfir upptökuna af okkur á tjaldinu. Það var vægast sagt krípí, en töff. Mæli með sýningunni, þó ekki nema væri fyrir þetta eina verk.
Uppfært 29. jan. kl. 15:20:
Andvarp, maður reynir. Það fer pottþétt enginn.