Horfði á þetta diskó í gær. Segið svo að ég fari aldrei í bíó …
Sjálfur var ég meira í „eldlínunni“ þegar náungi réðist að mér á Næstabar og krafðist þess að fá að skála við mig. Ég lyfti glasinu og hann kýldi glasinu beinlínis í mitt svo þau mölbrotnuðu yfir mig allan. Ég sat þarna forviða og horfði á náungann týna glerbrotin úr lófanum þegar Kristjón kom aftan að honum og fleygði honum út. Þegar ég loks fékk rænu til að líta í eigin lófa sat þar eftir stykkið úr glasinu sem ég hafði haldið í. Þá opnaði ég lófann alveg og það lak eins og sandur niður á borðið.
Fleiri voru ævintýri kvöldsins en þetta verður víst að nægja í bili.