Ókei, ég níðist mikið á Gísla Martein þannig að það er best að snúa sér að Jón Ársæli. Jón Ársæll er náttúrulega hræðilegur, hann er gangandi klisja. Þegar hann fór til Akureyrar virtist hann vera að lesa uppúr túristabæklingi. Hann er svo væminn og slepjulegur að ég gæti ælt. Þetta virkar samt að einhverju leyti hjá honum enda náði hann að plata Kalla til að tala um myrka fortíð sína (allavega smá), lét Önnu minnast á að hún væri skotin og kúgaði að lokum Jón Sig til að tala um veikindi foreldra sinna.