Day: 8. apríl, 2008

Það er alltaf hálfgert ævintýri fyrir mig að heimsækja Þjóðdeildina. Allt umlykis (gúglið þessu) eru búr með skringilegum verum, svipað eins og í fjórðu Alienmyndinni, sem hægt er að ganga á milli. Í fullvissu um að maður á ekkert erindi þangað inn nema til að vera étinn.

Í anddyri Þjóðdeildar gekk skeggjaður maður fram og aftur milli lókals og bakvið afgreiðsluborð og ræddi við sjálfan sig eins og hver önnur afturganga sem veit ekki hvorumegin heims hún er. En eins og aðrir fangar fá þeir á astralplaninu einnig eitt símtal sem draugurinn nýtti sér til friðþægingar áður hann hvarf á brott út í þjóðfélagið, sem mér finnst reyndar oftastnær nógu furðulegt svo ég trúi því að hann hafi horfið í mannhafið án þess að nokkur yrði þess var. Slíkur er máttur sumra afturganga.

Og talandi um hið yfirnáttúrlega, svona fyrst ég er byrjaður, þá átti vinur minn eitt sinn í ástarsambandi við skapillan hálfdverg eða þartil dvergurinn lét hann róa. Frá hvorugu hef ég heyrt í áraraðir, en þó læðist að mér sá grunur að bæði hafi lært af mistökum sínum og sóst sér um líkir, en þarmeð hvorugt á sér nokkura tvífara að atgervi eður skapháttum hefur ekki orðið neitt úr neinu. Enda hefur ekkert frá þeim spurst og mér vitandi gætu þau allteins verið meðal annarra furðulegra grjóthrúga döguðum uppi úti á heiðum. Annað eins hefur nú komið fyrir.

En verkefni dagsins er semsé að lesa greinarnar Sturlunga saga – en isländsk tidsspegel Peter Hallberg og Om forfatteren av Sturlu saga eftir Anders Jabobsen. Ef mér stekkur ekki einu sinni bros yfir sænskunni má mikið vera að. Norskunni er ég vanari en flissa þó jafnan með sjálfum mér þegar ég sé ákveðinn greini kvenkynsorða í nýnorsku.