Tilkynning taka tvö

He claimed to have picked up everything that finally went into the loft’s decor on the streets – New York, he insisted, was truly wonderful.

Throughout the resettlement process, music was never far from his thoughts. „There’s construction sounds here all the time,“ he explained to Hoskyns. „So I started taping a lot of stuff. How that will integrate into what I’m doing, I’m not certain. But I started taping the sounds of machinery a lot and I play it back at night, ’cause you miss it, you know. When it gets quiet and you’re relaxed … so I play it back at full volume so I can reexperience the sounds of the day. There’s, like, a pile driver outside of my window. You know what a pile driver is? It’s all what you get used to.“

Það er kannski ástæða til að endurtaka mig frá því síðast. Ég valdi myndina eitthvað vitlaust, hún var ekki af mér. Og sem ég sit hér og les í ferilssögu/ævisögu Tom Waits og hlusta á Heartattack and Vine (ekki Wine, ég veit ekki hvort hann pældi í merkingarmuninum) flaug mér í hug að ég gæti orðað hlutina skýrar. Við Halldór erum að fara á tónleika með Tom Waits í Dublin þann 30. júlí næstkomandi. Ég er ekkert sérstaklega kúl með það heldur, á það til að tísta uppúr eins manns hljóði eins og skólastelpa. Ég lýg því. En ég er frekar spenntur.