„Bjarni Benediktsson hefur vakið athygli fyrir störf sín sem formaður allsherjarnefndar“. Ekki get ég verið sammála því, þó það hafi raunar vakið athygli mína að hann er jafn blindur á nauðsyn frumvarps dauðans og aðrir flokksbræður sínir. Í viðtalinu segist hann svo vinna samkvæmt eigin sannfæringu. Right!
Skákgoðið mitt, Bobby Fischer, er enn á ný orðinn fréttamatur, í þetta sinn vegna handtöku hans í Japan. Það ætla ég fullgróft að eiga að framselja Fischer til Bandaríkjanna, eingöngu vegna þess að hann tefldi í Júgóslavíu á tímum bannáranna.
Nú, ummæli hans um árásina á Bandaríkin bera þess skýr merki að hann sé geðveikur – hafi menn ekki verið vissir áður. Vitaskuld á aldrei að fagna dauða fólks, en það gerir hann ekki frekar sakhæfan en ella. Maðurinn er veill á geði og ósakhæfur. Að mínu mati ætti að láta grey manninn eiga sig. Hann er meinlaus.
Netmogginn
Hví missti ég af þessu? HVÍÍÍÍ?!
Daglega lífið (ekki það ódaglega):
Tvítugsafmæli Reynis á föstudagskvöldinu var hið best heppnaða, a.m.k. meðan ég var á svæðinu. Frír bjór gerði mörgum góðum drengnum hina mestu skráveifu, en var ölvun einn fylgifiska. Ásgeir var (eða þóttist vera) mjög fullur og sumir gerðu athugasemdir um hversu skornir þeir væru eftir allar magaæfingarnar. Ekki veit ég hvers vegna fólk telur mig áhugamann um slíka hluti.
Maður einn var í afmælinu, harðhentur mjög og líklegur til slagsmála. Í hvert sinn sem hann lagði frá sér veigar sínar glumdi í salnum, svo harkalega sló hann niður glasinu. Hafði ég illan bifur af honum.
Vinnan kallar. Ég ætla rétt að vona að enginn komi í búðina í dag.
Ítalía – Verona, Venezia, Piacenza:
Fjórir dagar. Djöfulsins snilld!