Það er mjög óheppilegt fyrir okkur sem notum ekki hraðbanka, að allir aðrir á landinu virðast eingöngu notfæra sér þjónustu gjaldkera bankanna, til að stunda viðskipti sem æskilegast væri að lögfræðingurinn þeirra og tveir vottar væru viðstaddir handsöl á. Þetta gerir það að verkum að við, sem gleymdum pin-númerunum okkar í fyrra og höfum enn ekki endurnýjað, þurfum að bíða meðan heilu fyrirtækin eru keypt og seld og símaskrárlangir samningar í þríriti eru undirritaðir sem kostað gætu fólk húsið, lífið og ömmur sínar.
FÁIÐ YKKUR VERÐBRÉFASALA! Hversu margar kaffikönnur á ég eiginlega að drekka meðan landið er selt erlendum stórjöfrum og Noregur keyptur í staðinn, allt neðanaf Kirkjusandi 105 Reykjavík?
Nei, heimsviðskiptin mega bíða meðan ég snara út nokkrum þúsundköllum. Bankinn hefur á snærum sínum þjónustufulltrúa, verðbréfaráðgjafa, fjárfestingamógúla og þaðanafverra, svo af hverju fer fólk til gjaldkera? Spurning dagsins. Blíng, eip!