Month: apríl 2003

Svona til að aflétta spennunni (úúú Aggi, þú ert svo afhjúpandi) þá er þetta mín síðasta færsla í dag. Ég hafði í huga að hvetja fólk til umhugsunar um gildi ljóða í nútímasamfélagi en það er ekkert skemmtileg umræða. Hér fylgir svo reyndar ljóð sem ég samdi í rökkri gærkvöldsins:

Veittu mér vegsemd og virðing mikla,
minn skóli, er einkunnir stillir í hóf.
Er á lífsgæðakapphlaupssteinum ég stikla,
ég fallvaltur verð ef ég stenst ei mín próf.

Ef einhver er latur við lærdómsvísur að etja þá hef ég úrræði í þremur þrepum til að hafa viðkomandi ofan af þeirri dómadagsvitleysu:
1. Þú þrumar upp útidyrahurðinn hjá viðkomandi
2. Þú rífur hann upp af rassgatinu
3. Þú hreytir vísunni minni á viðkomandi
Normal niðurstaða: Viðkomandi sér að sér við það að heyra hvað verður um þann sem ei lærir og hellir sér alveg hreint eins og vatnsfall ofan í bækurnar.
VARÚÐARORÐ! Þetta hefur aðeins verið prófað nokkru sinni í huga mér og ber að varast slefspýjurnar er standa oft út úr munnvikum viðkomandi, þar eð nýlærdómsfús maður ræður ekki við þekkingarþorsta sinn, sem orsakar fyrrnefndar slefspýjur.

En nú skal eg trauður troða tröppur lærdómsins. Only one way to go…
…and that way is up.

Jei! Ég er kominn með teljara!

Síðasti kennsludagur var í dag og ég er ekki frá því að ég hafi fundið fyrir einhvers konar eftirsjár tilfinningu, svona eins og ég vilji ekki að skólaárinu sé lokið. Þetta hef ég aldrei fundið áður.

Þegar ég kom heim beið mín bréf frá reiknistofu bankanna er bar yfirlýsinguna: „AÐVÖRUN! Samkvæmt stöðulista PR. 22. 04. 03 eigið þér enn ógreiddar Kr. 17,606,50 í vanskilum.“ Hvaða rugl er þetta?! Ég er varla búinn að fá yfirdráttarheimild til að borga einn reikning þegar þeir slengja framan í mig öðrum reikningi fyrir heimildinni! Þessi heimild á að standa óhreifð til sjöunda júlí og ég má gera hvað sem mér sýnist við hana! Svo kemur það besta. Ég hringi í bankann og kvarta yfir þessu ósiðlega athæfi og lélegum vinnubrögðum að vera að heimta inn eitthvað sem ég má skulda í ríflega tvo mánuði og þá segir ræfilstuskan bankamaðurinn að það sé engin heimild á reikningnum mínum! Hvað í andskotanum á það að þýða?! Þetta er í annað skiptið á einni viku að ég hef þurft að ítreka fyrir lélegum bankastarfsmanni að ég HAFI fengið heimild! Ég skrifaði undir samning! Hvað gerðu þeir við hann? HENTU HONUM?!!!?

Djöfull hata ég bankakerfið.

Undarlegir hlutir eru hér á sveimi í andrúmsloftinu en snjóa hefur tekið hér í reykjavík á þessum sumardegi. Það er ekki venja fyrir slíku veðurfari á þessum árstíma og er ég skelkaður mjög. Mætti halda að pólskipti hefðu orðið og einhverjum hafi láðst að láta mig vita svo ég gæti fengið mér kraft-galla. Fanndrífuna ber víðsvegar um borg og er sígóportið því miður þar engin undantekning en undirritaður átti í miklum erfiðleikum með að finna sér skjól fyrir fimbulvetri þessum.

Haukur frænka lýsti því yfir áðan að hann myndi ekki kenna næsta vetur en hann ætlar að kenna sitt síðasta ár sitt hið þarnæsta ár. Finnst mér það miður og þó að við Haukur höfum ætíð fylgt sannfæringum okkar í tvær ólíkar áttir þykir mér mikill missir í þessu.

Steindór reyndi að hjálpa mér með teljara- og commentadraslið en allt kom fyrir ekki og tel ég því að blogg mitt sé spastískt.

Þótt ótrúlegt megi virðast hafa nær allir uppgötvað að ég reki blogg og hef ég uppgötvað að vilji einhver reka blogg í leyni myndi það reynast honum ógjörningur. Ekki misskilja mig en þrátt fyrir orð mín þá er þetta ekki prívat blogg.

Hér er enn ein færslan (þetta er svo spennandi svona fyrsta daginn) og heiti ég því að þetta verður sú síðasta í dag.

Ég hef tekið eftir því að þegar fólk gerir eitthvað fyrir mig eða hrósar mér og þvíumlíkt að miðað við svörin sem ég veiti slíkum aðgerðum gefa þá ímynd af mér að ég lít ekki út fyrir að vera mjög þakklátur. Ég vildi færa þetta til betri vegar með því að fullyrða það að hvers konar hrós og velgjörðir er mér eru veittar eru mér mjög mikils virði og eru þau tónlist í eyrum mínum og sál. Og ef einhver misskilur viðmót mitt út frá viðbrögðum mínum þá er það eingöngu vegna þess að ég fer hjá mér við hvert mælt hrós. Ég vil samt sýna fram á þakklæti mitt í garð allra er hafa gert vel við mig undanfarið en ekki fengið út úr mér góð viðbrögð með því að þakka ykkur öllum alveg kærlega fyrir. Ég gleymi aldrei velmælum 🙂

Að þessu máli frágengnu, getur einhver sagt mér hvernig í *#%$/=&*+># ég fer að því að pósta myndum, skella inn commentakerfi og teljara.

Það er meira vesen en ég hélt að koma sér upp kommentakerfi og teljara. Það virðist ætla að reynast mér ógjörningur. Samdi ég vísu í dag er hljóðar svona:

Við röltum út í sígóport
og fáum okkur eina
Marlboro af rauðri sort
og reykjum til að gleyma

Þetta er reyndar rugl og ber ykkur að taka vísu þessari ekki of hátíðlega.

Í dag fór ég í minn síðasta dönskutíma, ever! Það er að segja ef ég næ stúdentnum. Af gefnu tilefni ætla ég mér að birta nöfn allra þeirra dönskukennara er ég hef haft, umögn um þá og svo einkunn.

Þóra:
Þóra var minn fyrsti dönskukennari. Hún var ágæt en skorti þó þann lið félagshæfni er gerir fólki grein fyrir því hvort annað fólk líkar það sem maður segir. Fyrir vikið var aldrei gaman í dönsku í þeim skólanum. Einkunn: 6,5

Kristín Hafsteinsdóttir:
Kristín var yfirhöfuð skemmtilegur kennari og uppátækjasöm. Það sem hana skorti í kennsluhæfileikum hafði hún í nýstárleika. Þessa dagana (og komandi ár reyndar) situr hún inni fyrir morðtilraun. Einkunn: 7,5

Ágústa Harðardóttir:
Ágústa var stórkostlegur dönskuspekúlant og góður kennari ef eilítið uppstökk. Ef ekki hefði verið fyrir hennar leiðsögn þá kynni ég eigi dönsku í dag. Hennar helstu áhugamál voru danska, danska og danska. Einkunn: 8,9

Ólafur P:
Óli P var sá albesti dönskukennari er ég hef nokkru sinni haft. Hann var að árum kominn, gamall en hress. Hann hafði miklar mætur á Andrési Önd og tók öllu með jafnaðargeði. Ef við vorum honum ódæl þá varaði hann okkur við því hve uppstökkur hann hafði verið í æsku.
Einkunn: 10!!

Þyrí:
Ég mun ekkert tjá mig um Þyrí fyrr en ég er viss um að ég hafi náð prófum.

Ég vil færa Skinfaxastjórn KÆRAR ÞAKKIR FYRIR AÐ LÁTA BLAÐIÐ YKKAR SYNGJA!!!!!!!!!!!!!!

Úff. Verð að fara að læra =/

Jæja, nú er kominn tími til að ég finni lífi mínu verðugri farveg en að finna rasisma í bókum. Ég finn rasisma í öllu!

Hefi ég nýverið uppgötvað það að ekki er örgrannt um kynþáttafordóma í annars hinni ágætu bók Snorra-Eddu. Þar meðal annars níðst á dvergum og talað um einhvern Surt sem umlykur heiminn eldi. Þetta eru frekar ógeðfelldar lýsingar en spaugið er samt alltaf handan við hornið. Til dæmis ef þú skyldir nú hitta Kana, Breta eða einhvern annan enskumælandi mann sem væri að hallmæla öðrum kynþáttum þá ættirðu þér leik á færi! Tökum þessar samræður sem dæmi:

Rasisti: And all those negros man! They’re like shit! Everywhere they go they engulf the streets with shit!
Þú: Ó, ðetts noþþíng. Ví ónlí hed vonn nígró, ðö vonn viþþ ðö neim Nigger. Hí enngölfd ðö hól vörld inn fæjer!

Og þannig mætti halda lengi áfram.

MÚHAHAHAHA!