Í dag barst mér bréf í pósti frá Þýskalandi. Vitanlega ályktaði ég að það væri frá einhverjum málfræðingnum, leitandi ásjár minnar og ótakmarkaðrar speki á sviði málvísinda (vitanlega!). Vongóður reif ég umslagið í tætlur en varð vonsvikinn með innihaldið – vægast sagt. Í raun var þetta bréf frá einhverri (karlkyns) grænfriðungabifurkerlingu sem óskaði eftir stuðningi mínum við málstað þeirra: AÐ VERNDA HVALI! Aldrei nokkurn tíma skal ég leggja nafn mitt við málstað sem er „pro-whale“. Síst af öllu vegna þess að ég er íslendingur og fiskistofnarnir við strendur landsins eru okkar helsta lifibrauð. Annað hvort er það helmingur þjóðarinnkomunnar eða hvalirnir.