Day: 26. ágúst, 2004

Mér finnst merkilegt hvað fólk virðist hafa rosalegan áhuga á Supersize Me, myndinni um gaurinn sem borðar eingöngu McDonald’s í heilan mánuð. Gerir fólk sér grein fyrir því að það er að fara að horfa á gaur borða í 90 mínútur? Svo vita allir hvernig hún endar: Gaurinn verður feitur og drepst nærri því úr næringarskorti (eins og það kemur á óvart!). Ekki skil ég þann mann sem þætti þetta peninganna virði, og án þess að ég telji mig sérstaklega þurfa að taka það fram, ætla ég ekki að sjá þessa mynd. Ég las allt um málið fyrir löngu og mér þótti það heldur ekkert sérlega merkilegt þá.

Mér miðar vel áfram í þeirri viðleitni minni að gerast uppáhaldsnemandi allra kennara minna (að íþróttakennaranum undanskildum). Fröken Þormar, hagfræðikennari, var frá sér numin af ánægju er við Skúli spurðum hvort við fengjum að læra um þá Adam Smith og Milton Friedman. Spurði hún mig meðal annars hvers vegna ég væri ekki á hagfræðikjörsviði. Ég vona að frökenin geri sér ekki of miklar væntingar til vitneskju minnar um hagfræði, en að því undanskildu að ég veit hverjir Adam Smith, Milton Friedman og John Keynes eru, er hún engin.
Nú, sögukennarinn stoppaði mig eftir tíma til að halda áfram spjalli voru um þjóðtungu Býzansríkisins og sjálfsagt hef ég fengið prik í íslensku fyrir spjátrungslegar athugasemdir mínar um Gísla sögu, fyrsta málfræðinginn, kýrillíska stafrófið (rúnaletrið frekar!) og Hrein Benediktsson.

Njála lofar góðu. Ekki jafn lengi að byrja og svo margir hafa haldið fram við mig. Í raun og veru byrjar hún strax í upphafi (ég bara varð að segja þetta).