Eru ekki allir orðnir þreyttir á þessum bókum sem heita heimspekilega ljóðrænum nöfnum á borð við Hjóm sálar minnar eða eitthvað álíka – en reynast vera ömurlegar þegar öllu er á botninn hvolft?
Mér skilst að Óbærilegur léttleiki tilverunnar eftir Kundera sé þannig bók.