Hægðaflokkar eru flokkaðir eftir tölum og bókstöfum. Tölurnar tákna styrkleika, þ.e. hraði, frá einum upp í þrjá, þar sem einn er vægastur og þrír er mestur. Bókstafirnir tákna þykkt frá a og upp í c, þar sem a er fljótandi en c er harður. Í báðum flokkum telst miðjukosturinn innan eðlilegra marka, þ.e. 2b væru fremur hversdagslegar hægðir, en 3a aftur á móti, væri fremur extrím.
Eftir þessu kerfi, sem aftur skal tekið fram að er samræmanlegt og því ekki úr vegi að lesendur tileinki sér það, hef ég svo flokkað bókakost náðhússskápsins í eftirfarandi töflu:
Taflan skýrir sig eiginlega sjálf, en sem dæmi fyrir 3a tilvik er gott að lesa eitthvað fljótlegt og hárbeitt, eins og Dilbert. Hversdagsleikanum 2b nægir að lesa pólitík til afþreyingar, en fyrir harðlífi 1c má lesa styttri ævisögur, t.d. ævisögu Kurts Cobain. Vitaskuld eru ekki allir nauðbeygðir til að fylgja mínu kerfi eða velja sömu bækur, en hentugast væri fyrir alla áhugamenn um salernisrit að koma sér saman um eitthvert kerfi, láta það heita fínu nafni (t.d. Hudsonkerfið) og samræma. Þannig þurfa salernisgestir ekki í sífellu að venja sig á ný kerfi og eiga því greiðari aðgang að bókahillum yðar.