110537392008307539

Fyrir sumum gæti það hljómað spennandi að vera umdeildur. Þá nægir að líta á Hannes Hólmstein til að draga úr þeirri spennu. Eitt sinn var því haldið fram við mig að Hitler væri umdeildur. Það fannst mér þó merkileg saga, enda ekki margt að deila um í hans fari.

Hins vegar finnst mér töff að vera bannfærður. Ég gæfi frumútgáfu Lexicon Poeticum fyrir að vera bannfærður, annars vegar ef páfinn væri ekki á annað borð hættur í bannfæringarbissnessnum og hins vegar ef ég ætti frumútgáfu Lexicon Poeticum.

110537234595904644

Páfinn er tvíþættur. Stundum er hann krúttlegur, þá langar mig til að tefla við hann. Stundum langar mig til að kyrkja hann, t.d. núna. Hann gengur ekki heill til skógar, páfinn. Á sama tíma ganga aðrir ekki heilir frá skógi.

Og þetta? Þrælmerkilegt, ef satt reynist.

Ætli margir hefðu farið að sjá Gorillas in the Mist á sínum tíma ef hún hefði heitið „Sigourney Weaver og aparnir“?

Stjórnmálafræði

Ég hef hræðilegan grun um að stjórnmálafræðikúrs annarinnar verði hreinn hryllingur. Þar kemur ýmislegt inn í. Hér eru nokkur valin atriði:

1. Kennarinn hefur ekki hugmynd um hvað hún er að gera.
2. Kennarinn þrástagast á að sínar skilgreiningar séu réttar vegna þess að eitthvert fífl ákvað að svo skyldi vera. Það er eðlilegt nema fyrir það að skilgreiningarnar eru sumar hverjar fáránlegar.
3. Ramminn sem settur er um námsefnið steingeldir það.
4. Lítill sem enginn grundvöllur er fyrir málefnalega umræðutíma. Það má m.a. rekja til liðar tvö.
5. Að sitja í tímum þar sem hamrað er á skilgreiningum antíkrists, hjákátlegum skýringarmyndum sem styðjast ekki við mannleg rök (kennarinn fékk það út að fiskur væri veiddur, unninn, étinn og færi svo aftur ofan í sjó til að vera veiddur, unninn og étinn!), barnalega fáránlegum útskýringum á borð við „sjálfstæðismenn sjá allt gegnum sín bláu gleraugu“ og þar sem ekkert nýtt lærist, það er verra en að vera étinn af hákörlum.

Þetta kalla ég að þurfa að standa sína plikt. Plikt dauðans. Æ, voðalega er erfitt að gera mér til hæfis.