Day: 20. janúar, 2005

Ummæli Gunnars I. Birgissonar (e. The Kingpin) þess efnis, að fulltrúar Reykjavíkurlistans væru með augljósa minnimáttarkennd gagnvart Kópavogi og að þeir ættu að leita sér sálfræðihjálpar, segja meira um hann sjálfan en fulltrúa R-listans. Ég er ekkert sérlega hrifinn af R-listanum, eins og lesendur kannski vita, og hef sjaldan fundið þörf né löngun til að verja hann. Hins vegar hef ég ímugust á Gunnari og það liggur ljóst fyrir að Gunnar ældi þessum hnýfilyrðum í fjölmiðla vegna þess að Reykjavíkurborg hefur hafnað umsókn Kópavogs um að leggja vatnsleiðslu í gegnum lóðir sínar. Tja, nú dæmi hver fyrir sig. Að mínum dómi fór Gunnar langt yfir strikið.

Fúkkalyktin situr föst í vitum mér. Það er góð vísbending um að ég sé að sigla hraðbyri fram af hömrum líkamsheilsunnar ofan í ginnungagap rúmfestunnar. Já, hinn ægilegi sannleikur er kominn upp á yfirborðið: Arngrímur hefur gaman að hallærislegum myndlíkingum! Hann hefur dregið yður öll gegnum dal lyganna á asna svikseminnar og haft yður öll að háði og spotti. Hann, sem í hvívetna hefir neitað öllum þeim ásökunum sem á hans borð hafa bornar verið, hefir fyllt hjörtu yðvar af lævi, því hann hefir borið ljúgvitni um sitt helsta gaman og freizeitsgemacht: Að tala í myndlíkingum.

Greinin mín af Morgunpóstinum hefur nú einnig verið birt hér. Hvet alla sem ekki hafa lesið hana til að gera það núna. Ég ítreka að ég tek EKKI við svörum við henni hér.

Fyndin mynd er af Gettu betur liði borghyltinga framan á Fréttablaðinu í dag. Það sem við fyrstu sýn virðist vera logandi sígaretta í hendi þess sem situr lengst til vinstri er í raun og veru penni. Ég verð að játa að ég staldraði við þessa mynd stundarkorn, þrátt fyrir að augljóst mætti heita að engum heilvita manni dytti í hug fá sér að reykja í miðri Gettu betur keppni.

Jæa, þá erum við komnir í sjónvarpið. Tvennt er þó leiðinlegt, en það er annarsvegar að MR og Borgó hafi þurft að mætast svo snemma í keppninni og hinsvegar að nokkrir verzlingar urðu sér og sínum skóla til minnkunar er þeir mættu fyrir keppnina og otuðu Hljóðnemanum framan í keppendur, vafalítið að áeggjan brottrekna féhirðisins Stefáns Einars, hvern ég sá skömmu fyrr standandi úti í horni, glottandi um tönn eins og hálfviti.

Hvað önnur mál snertir er ég á góðri leið með að detta niður dauður úr kvefi auk hálsbólgu sem farin er að láta á sér kræla.