Ég gaf Nietzsche annan séns áðan og hef nú tekið hann í sátt aftur. Ég þurfti þó fljótlega að hætta að lesa því kúpan af leslampanum losnaði og féll í öllum sínum eldglóandi ofsa í kjöltu mér. Í flýti mínum varð mér á að ýta kúpunni af mér með þumalfingri svo ég brann. Ég flýtti mér að ná í pottalepp og snaraði kúpunni af léttsviðnum sófanum og lagði í vaskinn.
Svona pínulítill hlutur og svona líka sjóðheitur. Eins gott að skilja aldrei við lampann með kveikt á honum svona hangandi yfir mublunum. Ég vona bara að ísinn geri sitt gagn til að bæta mér líkamlega tjónið.