Eins og allir Íslendingar vita er hvert og eitt okkar hið eina rétta autoritet á það hvað telst frægu fólki sæmandi. Oft lætur fólk hafa ótrúlegustu hluti eftir sér. Eins og ein manneskja sagði eitt sinn um tvær mismunandi manneskjur með stuttu millibili:
1. „Þá gekk Xur upp að mér og sagði: Hæ, ég heiti Xur. Þúst, kommon, eins og það viti ekki allir að þú ert Xur Xursson! Þvílíkur hroki!“
2. „Xura gekk upp að mér og sagði: Hæ, ég heiti Xura. Vá, spáðu í þetta, hvað hún er nú alþýðleg og alminleg hún Xura Xursdóttir! Bara heilsar manni eins og eðlilegt fólk!“
En það vissu náttúrlega allir fyrir að það að heilsa fólki eru forréttindi hinna óþekktu. Fína og fræga fólkið er ekki eðlilegt og þarf því ekki að heilsa einum né neinum. Það væri hroki að vinka pöpulnum, það væri tilgerð af þeim að þykjast eðlilegt. Eða það virðist á stundum ekki fara fjarri almenningsálitinu.