Á sömu blaðsíðu Fréttablaðsins í dag og Jón Baldvin segist ætla að láta pólitíska endurkoma sína ráðast af eftirspurn, segir Ólafur Ragnar að búa þurfi öldruðum áhyggjulaust ævikvöld. Það er fyndið.
Í dag eru vorjafndægur. Á slíkum degi er gott að taka strætó niður í Grófarhús til að ítreka umsókn sína til Borgarbókasafnsins en komast að því að manneskjan við stjórnvölinn er veik. Á vorjafndægrum er aukinheldur gott að halda ljóðakvöld. Á Café Babalú. Skólavörðustíg 22. Klukkan 21:30. Og auglýsa það ekki.
Ennfremur er gott að drekka kaffi, hlusta á Life in a Glass House með Radiohead og lesa ljóð dagsins, Ég leitaði blárra blóma, eftir Tómas Guðmundsson:
Ég leitaði blárra blóma
að binda þér dálítinn sveig,
en fölleit kom nóttin og frostið kalt
á fegurstu blöðin hneig.
Og ég gat ei handsamað heldur
þá hljóma, sem flögruðu um mig,
því það voru allt saman orðlausir draumar
um ástina, vorið og þig.En bráðum fer sumar að sunnan
og syngur þér öll þau ljóð,
sem ég hefði kosið að kveða þér einn
um kvöldin sólbjört og hljóð.
Það varpar á veg þinn rósum
og vakir við rúmið þitt,
og leggur hóglátt að hjarta þínu
hvítasta blómið sitt.Ég veit ég öfunda vorið,
sem vekur þig sérhvern dag,
sem syngur þér kvæði og kveður þig
með kossi hvert sólarlag.
Þó get ég ei annað en glaðzt við
hvern geisla, er á veg þinn skín,
og óskað, að söngur, ástir og rósir,
sé alla tíð saga þín.
-Úr bókinni Við sundin blá, 1925