Mig dreymdi síðastliðna nótt að við Andri bróðir hefðum lent í flugslysi við misheppnaða – og að því er virðist óþarfa – tilraun til lendingar á Miklubraut á háannatíma. Við sluppum ómeiddir þótt vélin tættist utanaf okkur, en það var samt óskemmtilegur draumur.
Sami bróðir minn fermdist síðasta sunnudag. Hann var auðvitað langflottastur í athöfninni einsog hann á kyn til og hratt sér í vettergi fyrir ætternisstapa í þeim efnum fremur en öðrum.
Litla fyrirbærið er svo einlægt í þessu. Eitthvað annað en bróðir sinn sem var nýgenginn af trúnni þegar hann fermdist. Hún kom í smábylgjum aftur næstu ár á eftir en aldrei þannig að ég raunverulega tryði því. Ólíkt höfumst við að. Og ég er bara ánægður með hann.