Ekki eins rómantískt og maður gæti haldið, sér í lagi á kvöldin, þegar dýrin hið innra fara á stjá.
Annars skartar Akureyri sínu fegursta. Eins og alltaf. Aldregi verður til ófögur Akureyri, sama hvað himpigimpið hann Orfeifur segir.
Já, og fornbókabúðin hér er dásamleg. Þar keypti ég mér nýjan Þórberg í safnið, og Góða dátann, það væri enda með öllu ótækt að sleppa tækifærinu til að losa sig við kiljuskræður í stað innbundinna doðranta.
Sauðárkrókur er skrítinn …
Ég man nú eftir að Þórbergur var ekki sérlega hrifinn af bæjarlífinu á Akureyri í sinni tíð, ef marka má Bréf til Láru og orðaði það eitthvað á þessa leið:
„Mér fannst Akureyri leiðinlegur bær. Og fólkið drumbslegt. Það var norðlenzkt. Mér, margvísum jóga, var enginn sómi sýndur“. 🙂
Góð kaup. Þórbergur: Gut, gut. Góði dátinn Svejk er einhver sú albesta og skemmtilegasta bók sem ég hef lesið.
Ég gimpa þig í himpið ef þú mærir Akureyri aftur.
Ég sat á Bautanum samtímis ykkur félögunum.
Ég trúi þér ekki! Öss, ekkert verið að hnippa í grandvaralausan ferðalanginn.