Í íþróttatíma dagsins varð ég vitni að kapítalisma boltaíþróttanna; þegar tveir menn eigna sér boltann meðan hinir sitja eftir og fá ekkert að gert.
Ég sé það núna að ég neyðist til að tala þó nokkuð um hljóðdvalarbreytinguna og tengsl hennar við germönsku hljóðfærsluna. Ekki að það þurfi að neyða mig til, onei. Caput verður seint að höfði nema með u-hljóðvarpi. Það er speki dagsins, ef einhver vill.
Sjaldan ef nokkurn tíma hef ég lesið nokkuð eins fyndið og þriðja kafla Íslandsklukkunnar, hvern ég las í gærkveldi, þar sem lýst er besøgi Árna Magnússonar, handritaspekúlants, á heimabæ Jóns Hreggviðssonar. Ég bókstaflega lá í krampa. Hjálpi mér, almáttugur, hvers eg hefi farið á mis við!